Jestem blogerką?

Mało tu ostatnio wpisów o motywacji. Pamiętacie, jak kiedyś wylewałam tu mnóstwo swoich luźnych myśli i spostrzeżeń na temat świata? Blog już trochę istnieje. Wczoraj prześledziłam jak to się wszystko zaczynało. Pamiętam jaka dumna byłam z każdego wpisu, jak bardzo cieszyłam się z każdego komentarza. Pamiętam pierwszy szablon, naukę publikowania i dodawania zdjęć... W liceum wydawało mi się, że mogę zmienić swoimi mądrymi myślami świat, a przynajmniej wpłynąć i zainspirować do zmian kilka osób. I w sumie, to mi się udało... Cel osiągnięty?

Pewnie odpowiedź na to pytanie jest jasna. Oczywiście, że nie. Ta maszyna sama się napędza. Każda osoba, którą moja historia w jakiś sposób zainspirowała, to taki mój mały sukces. Cieszę się jak dziecko czytając pozytywne komentarze i wiadomości pełne dobrej energii. W trudnych chwilach czasem do nich wracam. Nigdy nie chciałam być niczyją mentorką. Popełniałam, pewnie popełniam i na pewno popełniać będę w przyszłości mnóstwo błędów. Jak każdy. Staram się je eliminować, jednak nie będę owijać w bawełnę, trudno wykorzenić pewne nawyki i upodobania. Bycie dla kogoś wzorem zobowiązuje. Ja mogę być jedynie szablonem, który wymaga dopracowania.

Nie mam się za nie wiadomo kogo. Znam swoją wartość, jednak staram się nie przeceniać swoich możliwości. Wierzę w nie, jednak pozostaję realistką. Nie wiem, czy na pytanie zadane w tytule tego wpisu odpowiedziałabym twierdząco. Prowadzę swoją stronkę w sieci, bloguję... Blogerką chyba nie jestem. Przynajmniej się nią nie czuję. Wydaje mi się, że poświęcam temu za mało czasu i energii. Daję z siebie wszystko, jest to dla mnie ważny priorytet, nie najważniejszy, ale ważny. Blog i działalność w sieci to moje drugie życie. Nie tylko wirtualne, bo udało mi się połączyć je z tym prawdziwym, poprzez zawiązanie wspaniałych znajomości, przyjaźni...

Mam mnóstwo pomysłów. Chcę iść do przodu! Chcę rozwoju! Nie wiem tylko jaki obrać kierunek. Czasem siadamy wieczorem z Jackiem i głośno myślimy na temat kolejnego kroku. Ostatnio więcej mnie na Snapchacie, pojawiają się pierwsze filmiki... Staram się być, nie tylko pisać i publikować. Chciałabym jednak wiedzieć, jaka forma przemawia do Ciebie. Wspólne wydarzenia treningowe, relacje tu i teraz, filmiki, recenzje, podsumowania, przepisy? Pomóż mi rozwinąć skrzydła i daj znać, co o tym myślisz. O czym chcesz tu czytać? Stwórzmy razem coś fajnego. Proszę Cię o pomoc, radę, wskazówkę... Mam czasem wrażenie, że za mało tu mnie u mnie.

Chcę pozostać sobą, nie upodabniać się do nikogo. Sama czytam blogi, obserwuję mnóstwo wspaniałych dziewczyn, które każdego dnia potrafią dać mi niezłego kopa. Uważam jednak, że każdy powinien znaleźć swoją drogę, kopiowania kogokolwiek do niczego nie prowadzi. Po co być marną kopią, skoro można być unikatowym, niedoścignionym i najlepszym oryginałem? Często powtarzam sobie tę myśl.

W moim życiu dzieje się tyle, że naprawdę mam się czym dzielić. Nazwa tego bloga nie jest przypadkowa. Z nowym ciałem zyskałam nowe życie. Mogę śmiało powiedzieć, że po prostu zyskałam życie. To jak zmieniło się moje myślenie, moje podejście do wielu spraw, nastawienie, charakter trudno jest ubrać w słowa. Żyję pełnią życia i do tego chcę namówić Ciebie.

Chcesz zacząć pisać, pisz. Chcesz zacząć podróżować, zacznij. Chcesz nauczyć się języka czy gry na instrumencie? Działaj! Ja wielokrotnie udowodniłam sama sobie, że chcieć to móc. Uwierz mi na słowo i po prostu zacznij dążyć do celu. Przy okazji pomóż mi w realizacji mojego, wesprzyj w obraniu odpowiedniego kierunku. Liczę na Ciebie!

Buziak ;*